पहाडको मेरो घरबाट विद्यालय जान धेरै समस्या थियो । त्यसैले चाहेर पनि सोचेजति पढ्न सकिएन् । त्यसमाथि देशमा भएको द्वन्द्व र हिंसाले घरमा सुखले बस्न पाइएन ।

द्वन्द्वका कारण र भनेजस्तो पढ्न नपाएपछि भारत हिँडे । आफ्नो मान्छे खोज्दै दिल्ली पुगेँ । दिल्ली पुगेको दुई चार दिनपछि भाँडा माझ्ने काम गर्न थालें । तर मलाई त्यो काम गर्न मन थिएन् । एक मनले त आफ्नै देश फर्केर केही गरौं जस्तो लागेको थियो ।

तर देश फर्केर पनि केही काम गर्नका लागि आफूसँग सीप र पढाइ थिएन । अरुको काम गरेर साँझबिहान टार्ने चालम किन्ने पैसा आउँदैन् । अर्कातिर मनमा नयाँ योजना पनि थियो ।

भाँडा माझेर सेफ बन्ने सपना देख्न थालेको थिएँ । सेफ बन्ने लक्ष्य लिएर अगाडी बढ्ने कोशिष गरेँ । केही समयमै खाना बनाउन सिकें । त्यसपछि भने अलि साहस पलायो । रेष्टुरेन्टमा काम गर्दा गर्दै पाँच तारे होटलमा काम गर्न मन लाग्यो । अब अर्को मेरो लक्ष्य पाँच तारे होटलमा काम गर्नु थियो । मेरा भिनाजु हेमराज केसीको सहयोगमा त्यो लक्ष्य पनि पूरा भयो ।

मैले भारतमा नै तीन वटा पाँच तारे होटलमा काम गरें । त्यसपछि भारतभन्दा बाहिर गएर काम गर्नुपर्छ भन्ने मनमा लाग्न थाल्यो । तर सोच्ने बित्तिकै अरु देशमा काम गर्न जान सजिलो थिएन । अरु देशमा जाने भनेर पैसा पनि धेरै नै फसाएँ । धेरै कोशिष पछि म हिजोआज साउथ अफ्रिकाको केप टाउनमा काम गर्दै छु ।