MENU

मेरो कथा मेरो भोगाई

परदेशमा अस्पतालको बेडमा सुत्दा आमा अगाडी भैदिए हुन्थ्यो झैं लाग्थ्यो साच्चिकै मेरो मन चञ्चल हुदै थियो । आत्तिएको थियो । परदेशमा एक्लोपनले खाँदै थियो । अर्काको देशमा कसको के वास्ता र । पसिनाले ज्यान निथ्रुक्कै भिजेको थियो । परिवारको सम्झनाले मन आत्तिरहेको थियो । कति दिन यसरी दिन बिताउने परदेशमा कमाउन आएको मन र दिमाग थिरमा बस्न छाड्यो । मलाई मौसमी रुघाखोकी र ज्वरोले सताएको थियो । नीजि क्लिनिकमा गएर औषधि ल्याएको थिएँ । केहि समय आराम गर्नु भनेको थियो । तर मलाई एक्लै कोठामा बस्ने मनै थिएन् । सन्चो नभएर पनि होला घरको साह्रै याद आइरह्यो । साथीभाइले विदेशमा कमा... पुरा पढ्नुहोस
आपतमा परेका परदेशीको सहयोगी बन्दा ... सानैदेखिको रहर थियो पीडामा परेकालाई सहयोग गर्ने । प्रवासी नेपाली समन्वय समिती (पिएनसिसी)मा काम गर्दा मेरो त्यो इच्छा पनि पूरा भयो । काम गर्न थालेको केही समयमै मलेसियामा घाइते भएर आएका पीडितको परिवारसँग काम गरेको थिएँ । पीडितको आर्थिक अवस्था देख्दा मलाई एकदमै नराम्रो लाग्यो । उनको मात्र हैन वैदेशिक रोजगारीमा गएका धेरै नेपालीको यस्तै अवस्था छ । त्यसको केही समयपछि साउदीमा मृत्यु भएका दाइको शव नेपाल ल्याउन भर्खर १६ वर्ष लागेका भाइले गरेको दुःख देखें । शव नेपाल आएपछि पनि फेरि साउदी नै फर... पुरा पढ्नुहोस
‘साहुको कुटाइले मर्ने भएँ’ भनेर भ्वाइस म्यासेज पठाउने चेलीको उद्दार कसले गर्ने lsquo;तपाईं त मेरो जेठाजुको छोरा जस्तै लाग्यो तपार्इंको घर कहाँ होला ?’ मेरो फेसबुकमा अपरिचित व्यक्तिको भ्वाइस म्यासेज आयो । उनी मेरो फेसबुकमा साथी पनि थिइनन । नचिनेको मान्छेको यस्तो म्यासेजले छक्क परें । प्रोफाइल खोलेर हेरे । प्रोफाइल फोटोमा फूलको तस्बिर राखिएको थियो । नाम पनि अर्कै लाग्ने । नेपालीले राख्ने जस्तो नाम थिएन । साथीको लिष्ट हेरें । मेरा गाउँले साथीहरु पनि थिए । आफन्तै पो हो कि जस्तो लाग्यो । मैले अफ्नो बारेमा नेपालीमा लेखेर पठाए । उनले बुझिन कि बुझिनन मैंले पत... पुरा पढ्नुहोस
परदेशबाट फर्कंदा पाँच दिन हिँडेर घर पुगें २०६१ वैशाख २८ गतेको मेरो यात्रा बिर्सन खोजे पनि कहिल्यै बिर्सन नसक्ने बनेको छ । रोजगारीका क्रममा त्यति बेला म भारतको गाजियावादमा थिएँ । झण्डै डेढ वर्ष भैसकेको थियो परिवारबाट टाढिएको । लामो समयपछि छुट्टि पाउने पाउने भएपछि घर आउने तरखरमा थिएँ । मेरो साथमा सँगै काम गर्ने साथीले गाउँमा आफन्तलाई उपहार पठाउने भए । साथीहरुको सामन गरी झण्डै ३० किलो भयो । धेरै पछि घर फर्कन पाएकोमा मन खुसी थियो । तर साथीभाइसँग छुट्टिनु पर्दा दुखी पनि थिएँ । घर आउने भएपछि बिदाइका बेला साथीहरुसँग सानो जम... पुरा पढ्नुहोस
गोविन्द तिवारीले पैसा मात्रै ठगेनन्, मलाई पनि दलाल बनाए म १८ वर्ष पहिले देखिनै पर्यटन क्षेत्रमा काम गर्छु । मेरो कम्पनीको शाखाअकेरिकाको न्युयोर्क र युरोपका देशमा पनि छ । विजनेस बाहेक म प्रिसियस नेशनल कलेजको प्रमुख पनि हुँ । करिव ८ सय विद्यार्थी त्यहाँ पढिरहेका छन् । म अफिसमै थिएँ । सन् २०१२ देखि नियमित टिकट काट्ने मेनुका थापाले मलाई भनिन्, गोविन्द तिवारी भन्ने मान्छेले टिकट काट्दै छ । उसको नाममा टिकट दर्ता गरिदिनुस् फरक पर्दैन । नेपालमा आएपछि पैसा दिन्छ भनेपछि मैले उनको कुरामा विश्वास गरें । गोविन्दले नेपाल आएपछि तिर्छु भनेको थियो ।... पुरा पढ्नुहोस
श्रीमानको विदेशमा ज्यान जाँदा रोएर बसेको भए मेरो हालत के हुन्थ्यो ? फोनमा कुराकानी गर्दा दुई वर्षमा अब विदेश नफर्किने गरी घर आउँछु भन्नुभएको थियो । तर घर आउन पाउनुभएन । उहाँको साउदीमै ज्यान गयो । ऋण खोजेर पठाएको १ लाख ५० हजार रुपैयाँ चाहिँ उहाँले तिर्नुभएको थियो । ऋण तिरेर के गर्नु अब त उहाँ नै रहनुभएन । ६ वर्षको छोरा अजित र म असहाय भयौं । त्यतिबेला सबैले सान्त्वना दिन्थे । के गर्नु यस्तै रहेछ भनेर चित्त बुझाएँ अरुका छेउमा । सबै मानिसहरुको अगाडि मन बुझाएपनि आफूले आफैंलाई कमजोर भएको महसुस गर्दथे । अब मेरो र छोराको जिन्दगी के गर्ने होला भन्... पुरा पढ्नुहोस
समाचार छापिएपछि छोराले गाली गर्न भए पनि फोन त गर्‍यो ! छोरालाई विदेश पठाएर हामीले के पायौं ? घरको जिम्मेवारी सम्हाल्ने बेला भएको छोरा मलेसिया गएपछि हामीले पाएको भनेको घर चलाउने जिम्मेवारी र चिन्ता मात्रै हो । विदेश गएको छोराले कमाउँछ भन्ने आशा थियो तर फोन नै गर्न छोड्यो । छोरा विदेशिएको जति समय बढ्दै गयो उति नै उसको मन कठोर हुँदै गयो । अभिभावक भएकोले हामीले आफ्नो जिम्मेवारी दुःख गरेर भए पनि पूरा गरिरहेका छौं । गर्भवती छोडेर गएको हो छोरा, हामीले बुहारीको रेखदेख र स्याहार गर्यौँ । अहिले त नाति पनि ५ वर्षको भइसक्यो । नत बाबुले छोराको मुख देख्... पुरा पढ्नुहोस
वैदेशिक रोजगारलाई दुःख होइन सिकाइको स्रोत बनाउँ वैदेशिक रोजगार रहर होइन बाध्यता हो । देशमा बढिरहेको बेरोजगार, राजनितिक अस्थिरता बन्दह डताल विभिन्न सास्याले गर्दा अन्तिम विकल्पको रुपमा छान्ने गरेको पाईन्छ । हरेक व्यक्तिले आफ्ना सन्तान आफूबाट टाढा भएको हेर्न चाहँदैनन् । तर बिडम्बना जे नहोस भन्यो त्यही हुन्छ । वैदेशिक रोजगार सुन्दा सरल छ । विदेश जाने कमाउने ल्याउने तर त्यही कुरा गर्न सयौं गुणा कठिन छ । विदेश हामीलेसोचे जस्तो हुँदैन अनि छैन पनि । नीतिनियम मान्नेदेखि अनुशासनमा बस्ने वैदेशिक रोजगारका प्रमुख विषय हुन् । वैदेशिक रोजगारम... पुरा पढ्नुहोस
तपाईले बोलेका कुराले कस्तो तनाव दिन्छ बालबालिकालाई ? १२ वर्षका समिर (नाम परिर्वतन) आफ्नो बुवासँग एकदमै झुमिनुहुन्थ्यो । तीन वर्ष अघि समिरका बुवा मलेसिया जानुभयो । मलेसियाबाट फर्किंदा उहाँले पैसा त लिएर आउनुभयो तर सँगै एड्स पनि लिएर आउनुभयो । त्यो कुरा समिरले केही समयपछि थाहा पाए । एकदिन समिरले घरमा कुराकानी हुँदा आफ्नो बाबा अब केही दिनको पाहुना मात्रै हुनुहुँदो रहेछ भन्ने कुरा थाहा पाए । त्यसपछि त समिरले बाबाले अब जुनसुकै बेला हामीलाई सँधैका लागि छोडेर जाने हो ? भनेर सोध्न थाले । त्यसको केही समयपछि समिर कम बोल्न थाले । अहिले पनि उनको अवस्था... पुरा पढ्नुहोस
सीप हुनेलाई सम्मान, सीप नहुनेलाई न काम न सम्मान केही वर्ष अघि म भारतमा काम गर्थें । स्वदेशमा कुनै अवसर नदेखेपछि जीविकाको लागि भारत जानु मेरो बाध्यता थियो । तर भारतको रोजगारीले धेरै प्रगति होला जस्तो लागेन । त्यसैले खाडीको देश जाने सोच बनाएँ । तर, कहाँ जाने ? कसरी जाने केही थाहा थिएन । तर मेरो छिमेकी दाई सुरक्षित आप्रवासन परियोजना (सामी) मा काम गर्नुहुन्थ्यो । उहाँले मलाई वैदेशिक रोजगारी तथा त्यसका राम्रा र नराम्रा कुराका बारेमा बुझाउनुभएको थियो । उहाँले मलाई विदेश जाने भए सीप सिकेर मात्रै जान सल्लाह दिनुभयो । उहाँकै सल्लाहमा मैल... पुरा पढ्नुहोस
साइकोनलाई साइकल कम्पनी भन्ने बुझ्दा पानी जहाजको पाता बनाउनु पर्‍याे म अहिले ३४ वर्षको भएँ । तीन जना छोरीसहित मेरो पाँच जनाको परिवार छ । तर परिवारको खर्च चलाउने कुनै माध्यम थिएन मसँग । तीन जना छोरीलाई पढाउने पैसा पनि भएन । त्यसैले परिवारको खर्च जुटाउन र छोरीहरुलाई पढाउन २०६५ सालमा मलेसिया गएँ । कम्पनीको नाम साइकोन रहेछ । तर हामीले साइकल कम्पनी भन्ने बझ्यौं । तर हाम्रो बुझाई गलत रहेछ भन्ने त्यहाँ पुगिसकेपछि थाहा पायौं । त्यहाँ हामीले पानी जहाजको पाता बनाउनु पथ्र्यो । हामीलाई महिनाको न्युनतम तलब पाँच सय ४१ रिगिंट थियो । कम्पनीले पछि बढउछु भनेर आश्वास... पुरा पढ्नुहोस
रिंगिटको भाउ घट्यो, असुरक्षा बढ्यो त्यसैले अब मलेसिया जान्न पहिलो पटक मलेसिया पुग्दा घरमा भित्रिएकी नयाँ दुलही जस्तै अलमलमा परेको थिएँ । पहिलो पटक घर छाडेर हिँडेको मलाई विदेश भनेपछि त के के न होला जस्तो लाग्थ्यो । त्यसैले त यहाँ गर्दै गरेको काम छोडेर विदेश जाने सुर गरें । २०६० सालसम्म बिस्कुट फ्याक्ट्री चलाइरहेको थिएँ । तर माओवादी द्वन्द्व चर्किएपछि बन्द गरें । त्यसपछि मलेसिया गएँ । मलेसियामा शनिबार र आइतबार बिदा हुँदो रहेछ । म शनिबार नै पुगेको थिएँ । एक दिन एक रात म एयरपोर्टमै बसें । कम्पनीका मान्छे लिन नआएको मलाई मात्रै होइन रहेछ । २२ दिनदेखि क... पुरा पढ्नुहोस
ओमानमा साहुले मारेर जङ्गलमा फाल्छु भन्छ, कसरी फर्किनु नेपाल गएको ८ महिनादेखि ओमानको सुब्री भन्ने ठाउँमा स्थानीय ओमानी नागरिकको घरमा कार्यरत छु । रोजगारीका लागि दुवई भनेर आएपनि मलाई दलालले ओमानमा ल्याईपुर्‍याएका हुन् । मेरो घर सुलुखुम्बुको सावा र माइत ताप्लेजुङ हो । ५ वर्ष पहिलेदेखि कुवेतमा घरेलु कामदारको रुपमा काम गर्थें । म खास रोजगारीका लागि घरेलु काममा दुवई जान चाहेकी थिएँ । तर मलाई दलालले ओमानमा ल्याएर विचल्लीमा पारेका छन् । नेपालबाट पठाउने मेनपावरको नाम थाहा छैन । तर मलाई यहाँसम्म ल्याउने दलाल गोपाल ढुंगाना, रबि राई र सोनाम मगर हुन् । उन... पुरा पढ्नुहोस
छुट्टीमा घर जाँदाकाे खुसी र फर्किने बेला छोराले बाटो छेक्दाकाे पीडा lsquo;परदेश’ शब्द आफैंमा यति धेरै दर्द र पीडा दिने हुन्छ कि जस्ले प्रत्यक्ष जीवनमा भोगेको हुन्छ त्यस्लाइ थाहा हुन्छ । परदेश कसैको रहर नभएर बाध्यता हो । म पनि यस्तै वाध्याता र विवस्ताका बाबजुद परदेशिएको हुँ । जन्म भूमी नेपाल बाट कयौं क्षितिज छिचोल्दै बिगत १० बर्ष देखि युएईको अबुधाबीमा कार्यरत छु । आफ्नो घर परिवार जीवन सङ्गिनी अनि मुटुका टुक्रा सरि लाला बाला र जन्म भूमी छोडेर यो प्रचण्ड गर्मीमा मैले १० बर्षमा भोगेका तिता अनुभव शब्दमा उतार्न सक्दिन । छुट्टी जाने दिन गनेर खुशी हुँदै ... पुरा पढ्नुहोस
विदेश पुगेपछि अप्ठ्यारो परे पनि कहाँ भन्ने बित्तिकै फर्किन सकिन्छ र ? म पहिला साउदी गएको थिएँ । तर धेरै नेपालीको जस्तै फेरि पनि विदेश नगई नहुने बाध्यता मलाई पनि पर्यो । त्यसैले म अल सेक्युर म्यानपावरबाट मलेसियाको अल्पनाइन कम्पनीमा इलेक्ट्रोसियनको काममा गएँ । मसँगै अरु १२ जना नेपाली गएका थियौं । उसले ९५ हजार रुपैयाँ तिर्यौं तर रसिद चाहिँ ३५ हजार रुपैयाँको मात्रै दिएको थियो । उसले त्यो कागज श्रममा देखाउनु भनेको थियो । म्यानपावरले यहाँ त धेरै थरि आश्वासन दिएको थियो । म्यानपावरले महिनाको ९ सय रियाल बेसिक भनेको थियो । एसीको काममा जाँदा एसी भित्रै काम गर्नुपर्छ भ... पुरा पढ्नुहोस
हाम्रो रेमिट्यान्स र लास मात्रै गन्ने कि, जोखिमतिर पनि ध्यान दिने सरकार ! देशमा धेरै खालका व्यवस्था फेरिए, अवस्था फेरिएन । अनि, विदेशमा काम गर्ने श्रमिकका व्यथा पनि फरिएनन् । बेरोजगार व्यक्तिको मात्रै समस्या होइन, यो त देशकै मुख्य समस्या हो । आज जोसिला र बलिया युवा विदेशमा श्रम गरिरहेका छन् । श्रमको उचित मुल्यांकन आफ्नै भूमिमा हुन्थ्यो भने परिवारसँग रामाउदै आफ्नै काम गर्न कसलाई मन नहोला र ! देशको राजनीतिक, भौतिक र आर्थिक जस्ता विभिन्न कारणले उत्पन्न समस्या भनेको बेरोजगारी नै हो । बेरोजगारी भएपछि आफ्नो खुसी बिर्सिएर पसिना बेच्न विदेश पलायन हु... पुरा पढ्नुहोस
विकसित भनिएका देशका मानिससित दयामाया हुँदैन बिहान चिसो हावा चलिरहेको थियो । मानिसहरु रातीको ड्युटी सकेर फर्किरहेका थिए । म पनि काम सकेर घर फर्किदै थिए । बिहानको ड्युटीका लागि दौडधुप पनि चलिरहेको थियो । बिहान ५ बजेको थियो । रेल स्टेशनतिर लम्कदै थिएँ । रेलको टिकेट काटिरहेका एक जना मानिस अचानक भुईंमा पछारियो र रगत छाद्न सुरु ग¥यो । उसको शरीर कामिरहेको थियो । मान्छेहरुको आवातजावत बाक्लै थियो । तर कसैले लडिरहेको मानिसलाई उठाउने त के छुने कोशिष गरेनन । आफ्नै सुरुमा कुदिरहेका धेरैले त उनीतिर हेर्दा पनि हेरेनन । केही समय ... पुरा पढ्नुहोस
‘महिनाको ७ हजार मात्रै बच्छ भने किन विदेश जानु ?’ मेरो ५ छोरी, एक छोरा अनि श्रीमतीसहित ७ जनाको परिवार छ । परिवार ठूलो भएपछि उनीहरुको खान लाउने मेलो नहुँदा खाना नाना र छोराछोरीको पढाई खर्च जोहो गर्न म २०६८ सालमा भारतको पन्जाब गएँ । पञ्जाबको कमाईले मेरो परिवारलाई खान लाउन पनि पुगेन । यस्तो पाराले त केही हुँदैन भन्ने लाग्यो ।त्यसैले २०७० सालमा सिधै म्यानपावर मार्फत फोरमेनको काममा एक लाख रुपैयाँ तिरेर म मलेसिया गएँ । मलेसियामा मेरो तलब ४ सय ४६ रिंगिट थियो । काम चाहिँ १२ घण्टा गर्नु पथ्र्यो । पद चैं फोरमेनको तर कम्पनी जे काम लगाएपनि गर्नुपर्थ्यो । ... पुरा पढ्नुहोस
श्रीमान विदेश जाँदा लिएको ऋण तिरिसकेपछि फजुल खर्च गर्थें तर गलत रहेछ म, श्रीमान अनि दुई जना छोरीसहित मेरो ४ जनाको परिवार । श्रीमानले नेपालमै केही काम गरेर यतै केही गरौं भन्ने पनि सोच्नुभएको थियो । तर काम गर्दा पनि पैसा बचाउन सक्नुभएन् । त्यसैले उहाँ मलेसिया जानुभयो । उहाँ विदेश गएदेखि म छोराछोरीलाई लिएर रुपाकोट मझवागढी नगरपालिकाको वडा नम्बर १ मा बसिरहेको छु । मेरो श्रीमान वैदेशिक रोजगारमा गएपछि ऋण काडेर गएको हुनाले ऋण तिर्नतिर लागिउँ । ऋण तिरिसकेपछि त पैसा किन चाहियो जस्तै लाग्यो मलाई । त्यसैले महङ्गो कपडा र छोराछोरीलाई धेरै खर्च गर्न थालें । उनीहरुले जे ... पुरा पढ्नुहोस
४० कटेपछि रमाउँला भनेको ५० काटिने भइयो युवाको मेहेनत र लगनको रेमिट्यान्सले देश चलिरहेको छ भन्ने खबर आइरहेको छ । जुन खबर हामीले पनि पढिरहेका छौं । देशको अर्थतन्त्रमा परदेशीको योयदान ठूलै छ तर परदेशीको यो कामलाई देशको सेवा मान्दैनन् धेरैले । कहिले काहिँ त नेताहरुबाटै पनि यस्तै कुरा सुनिन्छ । कि सरकारलाई पनि यो कुरा थाहा छैन र ? सुरुमा दुई वर्षलाई भनेर विदेशिने युवाका धेरै वर्ष परिवारका लागि केही गरौं भन्ने आशै आशमा बित्छ । हामीले यो परदेश बसाईमा आफू र आफ्नो परिवारका लागि मात्रै होइन देशका लागि पनि त गरिरहेका छौं । यही सो... पुरा पढ्नुहोस

1
2
3
4
5
Next
Last

कुन देश कस्ता

सबै हेर्नुहोस

वैदेशिक रोजगार: प्रश्न उत्तर

श्रम गर्दा के के कागजात चाहिन्छ। के के प्रक्रिया पूरा गर्नुपर्छ ?
चित्रराज भण्डारी/ युएई

थप प्रश्नहरु

सबै प्रश्नहरु

रेडियो कार्यक्रम

थप अंकहरु

तस्विर

साउदी अरबले दिएकाे अाममाफीमा सहभागी हुने प्रक्रिया : सेन्टर फर माइग्रेशन एण्ड इन्टर्नेश्नल रिलेशन्स