एमालेले लुम्बिनी प्रदेश सरकारमा पठाउने पाँच जना मन्त्रीको नाम...
बैशाख ६, २०८१ बिहिबार
उफ...
उनी आउँथिन्
मेरो निदरीमा सपना बनेर
उनी आउँथिन्
मेरो बिपनीमा सपना नै बनेर
कल्पनामा मलाई चुर्लुम्म डुबाई भन्थिन् !
असम्भव छैन कल्पना र कोसिस गर ।
मैले देख्ने सपना
त्यति ठूली पनि थिइनन्
त्यति सानी पनि त पटक्कै होइनन् !
उनी साथ थिइन् मेरो, उनी नै सहयोग,
उनी प्रेरणा र हौसला पनि थिइन् ।
हैसियत बिर्सिंदा मैले आफ्नो आफैंले
अहंकारलाई भत्काउने शक्ति पनि थिइन् ।
सपनाले दिएको मिठो पाहुर,
मैले साथी सङ्गीहरुमा पनि बाँडेको थिएँ ।
तर केही दिनअघि... !
मैले मेरो सु–सज्जित सपनालाई
भताभुङ्ग देखेको थिएँ
लथालिङ्ग देखेको थिएँ ।
आशाका किरणरुपी रेसाहरु
हराउँदै गए जस्तो,
भरोसाका डोरी चुँडे जस्तो ।
सम्भावनाका पर्खालबाट ढुङ्गा घर्किए जस्तो !
सोचें !
सपना, सपनामै सीमित हुन्छिन् कि ?
अन्ततोगत्वा....
अकस्मात आज !
मेरो सपनाको दुःखद निधन भएको छ ।
मेरो सपनाले अल्पायुमै मृत्युवरण गरेकी छिन् ,
कहिल्यै उठ्नै नसक्ने गरी गर्लम्म ढलिन् मेरी सपना ।
उनी दिवंगत भएकी छिन् !!
म उनको मृत्युको मर्मले भन्दा पनि
शरमले भावविह्वल भएको छु !
म लज्जित छु ।
साथीसङ्गीका बीचमा
नामर्द, पानीमरुवा, र लाचारी जस्ता
उपमाले सजिन्छु कि ?
त्यसैले त
एउटा फूलको थुङ्गा चुडेर
हार्दिक श्रद्धाञ्जली भन्न पनि सकिनँ,
मैले मेरो सपनालाई ।
उफ... सपना भयावह हुँदोरहेछ !!