छत्र लकाई खड्का, हाल मलेसिया ।

म मलेसिया आएको दुई महिना हुँदैछ । कमाउँला, ऋण तिरौंला अनि भविष्यका लागि दुई चार हजार रुपैयाँ जोगाउँला भन्ने थियो । कमाउँला भनेर नै त हो, ऋण काढेर यहाँ आइयो ।

तर यहाँ आएको केही समयमै कोरोनाले मेरो सपना पनि लग्यो । मैले सोचेको मेरो भविष्य छिनभरमै चकनाचुर भयो । अहिले त साहुको ऋणको हिसाब पनि गर्न छोडेको छु ।

ऋणको चिन्ता लिएर के गर्नु ? मेरो ऋणको ब्याजभन्दा बढी कोरोना सङ्क्रमितको सङ्ख्या बढी छ ।

मलेसियामा पनि सङ्क्रमितको संख्या दिनहुँ बढिरहेको छ ।

तर मेरो काम सुरक्षागार्डको भएकाले काम गरिरहेको छु । तर एकदमै जोखिम मोल्नु परेको छ ।

आफ्नै आँखा अगाडि कोरोना सङ्क्रमण भएकाहरुलाई अस्पताल लगेको देखेको छु । हुन त यहाँ पनि लकडाउन छ । तर के गर्नु ? जस्तो भए पनि काम नगरी भएको छैन ।

सुरक्षागार्डको काम भनेको आफ्नो परवाह नगरी अरुको सुरक्षाका लागि खटिनु रहेछ ।

ज्यान कसरी जोगाउने भन्ने थाहा छैन । भगवान सम्झिएर काम गरिरहेको छु । बाहिर काम गर्दा कस्ता मानिसको अघिपछि भइन्छ के थाहा ? यहाँ ज्यान भगवानको भरोसामा छ ।

सम्बन्धित समाचार

खाडी र मलेसियामा शनिबारकाे कोरोना अपडेट

---