एक छाक खान नपाएर रोइरहेका नागरिकको आँसुले किन पोल्दैन ?

 असोज २, २०७७ शुक्रबार ११:२५:१ | मेरो कथा मेरो भोगाई

छत्र लकाई खड्का, मोरङ/हाल मलेसिया ।

हुन त म जस्तो एउटा परदेशीले जतिसुकै बोले पनि, लेखे पनि देशको हाल फेरिंदैन । हाम्रो दुःख पनि देखिंदैन ।  ठूला गाडीमा हिँड्ने, एसीभित्र बस्ने, मोटो डस्नामाथि निदाउनेलाई म जस्तो एउटा गरिब नेपाली त्यो पनि आफ्नो घरपरिवारलाई एकजोर लुगा फेरिदिन, घर चुलोबाट परदेश गएकाको दुःखले कहाँ छुन्छ र ?

तर नभुल सरकार मैले यहाँ पसिना बगाएर घर मात्र होइन, देशको अर्थतन्त्रमा पनि योगदान गरेको छु ।

 यो सात समुद्रपारी आएर दिनरात नभनिकन, रगत र पसिना बगाएर मेरो देशको अर्थतन्त्रलाई बलियो बनाउन लागिपरेको छु । 

आज साँच्चिकै यो परदेशबाट मेरो देशको वर्तमान परिस्थितिलाई हेर्दा म भक्कानिएर रोएको छु । किनकी मेरो देशका प्रधानमन्त्री केपी शर्मा ओलीज्यूले त पहिल्यै भन्नुभएको थियो कि अब भोकै मर्न पर्दैन । तर खै त हिजोआज परदेशमा मात्र होइन सिंहदरबार नजिकैका सडक पेटीमा नागरिक भोकै भएको किन देख्दैन यो सरकार ?

खाडीमा दुःख पाएका नेपाली र स्वदेशका सडकमा एक छाक खान तड्पिएका नेपालीमा फरक देख्दिनँ । यहाँबाट नेपाल जान नपाएर रुनेहरु हजारौं छन् । नेपालमा कोरोना महामारीको कारण एक छाक खान नपाएर रुने पनि त हजारौं छन् । घरीघरी लाग्छ ती काला सिसाले यस्ता दृश्यहरु छेक्दा पो हुन् कि ? 

म परदेशीको मन रुन्छ । लाग्छ मेरो छाक काटेर दिउँ । तर त्यही बाटो झण्डा फहराउँदै हिँड्नेका मन के ले बनाएको छौ भगवान ? सोध्न मन लाग्छ । तर हामीले पुज्ने भगवान पनि त ढुङ्गा कै हुन । गुनासो के गर्नु र जस्तो पनि लाग्छ । 

प्रधानमन्त्री, मन्त्रीहरु, विभिन्न पार्टीका नेताहरूलाई के फुर्सद हँुदो हो र गरिबका दुःख सुन्न, उनीहरुको दुःखमा मलम लगाउने योजना बुन्न । 

नेपाली नागरिक कहिल्यै खुशी हुन पाएनन् । उबेलामा राणा शासनमा पनि दुःखै थियो । राजतन्त्रमा पनि यस्तै थियो । आज देशमा गणतन्त्र अर्थात हामीले नै हाम्रो लागि शासन गर भनेर चुनेर पठाएकाहरु पनि नागरिकप्रति उत्तरदायी छैनन् । 

सरकार कुनै पनि बिपत्तीमा नागरिकको सारथी हुन सकेन । भूकम्प आयो, गयो । सरकारलाई केही भएन । दुःख त घर भत्कने नागरिकलाई भयो । बाढी पहिरोले बर्सेनि हजारौंको ज्यान जान्छ । त्यसले पनि के फरक पर्छ र ? नेताका छोराछोरी सम्पन्न देशमा छन् । उनीहरुले भुईँमा टेक्नै पर्दैन ।

अहिले कोरोना आयो । यसले त धनी गरिब भनेन । तर पनि मारमा त गरिब नागरिक नै परे । परदेशिएका नेपालीहरु बिचल्लीमा परे । तर मन्त्री, नेताका छोराछोरी खाडीमा छैनन् । उनीहरुलाई के मतलब । 
गल्ती त हाम्रो पनि हो । भोट हामीले नै दिएका हौं ।

बाँच्नलाई निकै कठिनाइ भइसक्यो । नागरिकलाई जुनै तन्त्र आए पनि उस्तै रहेछ । बस गणतन्त्रका नाममा भएको यो अन्याय हेरेर बस्न मनले मान्दैन । तर पनि बाध्यताहरुले थिचेको एक परदेशी देश चलाउनेको यस्तै प्रवृत्ति हेरेर बाँचिरहेको छ । सुन्दर भविष्यको कल्पना गरिरहेको छ । 

अन्तिम अपडेट: मंसिर ८, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

1 Comments

  • prem timsina

    Sept. 18, 2020, 12:28 p.m.

    राम्रो लेख मलाई पनि चित्त बुज्यो यस्तो कुरा त म जस्तो सामन्य ब्याति लाई होइन नेताको घैटोमा घाम लाग्नु पर्ने हो

  •  0 Reply

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

११ वटा एयरलाइन्सले हवाई भाडादरको विवरण बुझाए

२

कीर्तिपुर मैदानमा नयाँ डिजिटल स्कोर बोर्ड, दर्शकका लागि ‘फ्यान जोन’ र कुर्सीसहितको प्याराफिट

३

युद्ध अपराधको आरोपमा इजरायलका प्रधानमन्त्री, पूर्व रक्षामन्त्री र हमास कमाण्डरविरुद्ध पक्राउ पुर्जी

४

चीनले फ्रान्स, जर्मनीलगायत २९ वटा देशका लागि एकपक्षीय भिसामुक्त नीति लागू गर्‍याे

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई