पाकिस्तानमा धार्मिक हिंसा भड्किँदा कम्तीमा ३२ जनाको ज्यान गयो
मंसिर ८, २०८१ शनिबार
अस्तिसम्म केपी शर्मा ओलीलाई नेता नै मान्न सकिँदैन भनेर भाषण गर्ने माधवकुमार नेपाल अमिलो मुख लगाएर लुरुलुरु ओली नेतृत्वकै पार्टीमा फर्किएका छन् । आफैँले पार्टीको सदस्यबाट समेत निष्कासन गरेका तिनै ओलीलाई नेता मान्न बाध्य भएका छन् । प्रचण्ड बराबरको हैसियतमा पुगियो भनेर हौसिँदै गर्दा लुडो खेलमा झैँ एक्कासी ९९ बाट दुई नम्बरमा झरेका छन् ।
आफ्नो जन्मदिनको दिन सर्वोच्च अदालतले `सरप्राइज गिफ्ट´ दिएपछि ओलीको जन्मदिनमा खाएको गुलियो लड्डु पनि तीतो भएको छ । हुन त त्यो लड्डु ओलीको जन्मदिनको खुसीयालीमा थिएन । ओलीलाई समेत `सरप्राइज गिफ्ट´ दिएर सर्वोच्चले संसद् पुनःस्थापना गरेको उत्साहमा प्रचण्डसँग साटेको खुसीयाली थियो । तर नेपाललाई जस्तो ओलीलाई `सरप्राइज गिफ्ट´ ले असर गरेको देखिएन ।
बालुवाटारमा जन्मदिनको चहलपहल भइरहँदा आफ्नो अपेक्षा विपरीत सर्वोच्चको फैसला आउँदा पनि ओली विचलित भएको देखिएन । तर एमाले र माओवादी बिउँताउने सर्वोच्चको फैसलाले माधव नेपाललाई चाहिँ विचलित बनायो ।
फैसला सुन्नेबित्तिकै छाँगाबाट खसेजस्तो हालत भयो । साथीभाइले दिएको जन्मदिनको शुभकामना पनि व्यङ्ग्यजस्तो लाग्यो । कार्की प्यालेसमा गएर बसेको अध्यक्षको कुर्सी हेर्दाहेर्दै लड्यो । राजनीतिको लामो यात्रामा आफ्नै अघिल्तिर संवैधानिक र नैतिक सङ्कट खडा भयो ।
सर्वोच्चको फैसलापछि नेपालको अघिल्तिर तीन वटा विकल्प देखिए । पहिलो, एमाले फुटाएर माओवादीसँग मिल्ने । दोस्रो, राजनीतिबाट सन्यास लिएर जोगी बन्ने र तेस्रो ओलीलाई नेता मानेर पुरानै घरमा फर्कने ।
पहिलो विकल्पअनुसार पार्टी फुटाएर हिँड्न ४० प्रतिशत सदस्य सङ्ख्या पुगेन । दोस्रो विकल्पअनुसार राजनीति छाडेर खरानी घस्न मनले मानेन । त्यसैले नेपाल मन नभइ–नभइ ओलीकै नेतृत्वमा पुरानो घरमा फर्कन बाध्य भए ।
संसद् पुनःस्थापना गर्ने सर्वोच्चको फैसलापछि नैतिकताका आधारमा ओलीको राजीनामा माग्ने नेपालले साँच्चै नैतिकताको व्यावहारिक परिभाषा बुझेका भए एमालेमा फर्कन आँट गर्दैन थिए । कि त सांसद पद गए जाओस् भनेर दल त्याग गर्थे कि त राजनीतिबाट सन्यास लिन्थे तर उनले यो जोखिम मोल्न चाहेनन् ।
उनलाई नजिकबाट बुझेका सबैलाई थाहा छ, माधव नेपाल पद भनेपछि हुरुक्कै हुन्छन् । दुई ठाउँबाट चुनाव हार्दासमेत सांसदबाट प्रधानमन्त्री बनेको र महाधिवेशनमा हार्दासमेत प्रचण्डकै हाराहारीको अध्यक्ष भएकोबाट त हरेक नागरिकले उनको पदप्रतिको आशक्तिलाई प्रष्टै बुझिसकेका छन् ।
यही लोभ र आशक्तिले उनलाई अस्थिर बनायो । एमालेमा पनि उनी वरिष्ठ नेता नै थिए, माओवादीसँग एकता भएपछि पनि उनी त्यही वरिष्ठ पदमा कायम रहेकै थिए । ओलीका कमीकमजोरी त पहिले एमालेमा हुँदा पनि देखिएको थियो । खटपट त उतिबेला पनि थियो । माओवादीसँग मिलेपछि पनि ओलीको पुरानो बानी हटेन । ओलीको व्यवहारले प्रचण्डलाई जस्तै नेपाललाई चित्त नबुझ्नु स्वाभाविक नै थियो तर प्रचण्डको लहलहैमा लागेर ओलीलाई कमजोर पार्न माधव नेपाल आफैँले बनाएको एमालेकै जग हल्लाउन थालेपछि कुरा जटिल भयो । जग हल्लिएर भत्कनै लागेको पार्टीमा अहिले उनी ओत लाग्न फर्कँदैछन् ।
यसअघि १५ वर्षसम्म पार्टीको नेतृत्व गरेर पनि एमालेलाई बलियो बनाउन नसकेको आरोप नेपालको टाउकोमा छँदैछ । त्यसको अन्तिम रूप २०६४ सालको चुनावको नतिजाले पनि देखाएकै हो । पार्टीलाई उकास्न सकिएन भनेर उनले नैतिकताका आधारमा राजीनामा पनि दिएका थिए । त्यतिबेला उनले पार्टी नेता, कार्यकर्ताबाट टन्नै सहानुभूति पनि पाएका थिए । तर त्यो नैतिकता र सहानुभूतिलाई उनले टिकाउन सकेनन् । उनको समर्थनमा रहेका नेता, कार्यकर्ताले बिस्तारै छाड्न थाले । उनको साथ नछाड्नेहरू पनि उनका कतिपय गतिविधिप्रति असन्तुष्ट छन् । पार्टीभित्र सधैँ कचकच गरिरहने, आफ्नै समूहमा रहेका कार्यकर्ता र तल्लो तहका नेतालाई नचिन्ने, छुद्र वचन लाएर कार्यकर्तालाई चिढ्याउने, विदेश भ्रमण भनेपछि मरिहत्ते गर्ने नेता भनेर उनीमाथि आरोप लागिरहेकै छ । होली वाइन प्रकरणले त उनलाई झन् तल गिरायो ।
यति हुँदाहुँदै पनि एमाले र नेपालको राजनीतिमा माधव नेपालको योगदान महत्त्वपूर्ण छ । तत्कालीन माओवादीलाई मूलाधारमा ल्याएर शान्ति सम्झौता गर्नेदेखि लोकतान्त्रिक आन्दोलन सफल बनाउने श्रेय ओलीलाई भन्दा बढी उनलाई नै जान्छ । तर केही कमी कमजोरीले उनको यो योगदान र गुणलाई छायामा पारिदिएको छ । ढङ्ग नपुर्याएकै कारण उनको यो अवस्था आएको हो ।
सर्वोच्चको पछिल्लो फैसलाले सबैभन्दा बढी उनलाई नै अप्ठ्यारो बनाइदिएको छ । अप्ठ्यारो र सङ्कट झेलेरै भए पनि उनी ओली नेतृत्वको पुरानो पार्टीमा फर्किएका छन् । पार्टी सदस्यबाट हटाइयो भनिएका तिनै ओलीको नेतृत्व मान्न तयार भएका छन् । अब आफ्नो कमजोरी सुधार्दै ओलीको कमजोरीलाई गुणात्मक र रचनात्मक ढङ्गले केलाउन र खेलाउन सके भने फेरि एमालेभित्रै बसेर आफ्नो हाइट बढाउने अवसर माधव नेपाललाई बाँकी नै छ ।
उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।
दुई दशकदेखि रेडियो र अनलाइन पत्रकारितामा संलग्न मिलन तिमिल्सिना समसामयिक विषयमा विश्लेषण र व्यंग्यमा दखल राख्नुहुन्छ।