काठमाण्डाै - मेरो नाम विशाल घर्ती हो । घर बाग्लुङ पर्छ । म वैशाखको ५, ६ गतेदेखि नै यार्सागुम्बा सङ्कलनको लागि मुस्ताङमा छु ।

हिजो बिहान म साथीहरुसँगै यार्सागुम्बा सङ्कलन गर्दै थिएँ । उताबाट जहाज उडेको आवाजसँगै एक्कासी ड्वाङ्ग गरेको अर्को आवाज आयो । डम्म बादल लागेकोले केही पनि देखिएन । साथीहरु कोही बास बस्ने गोठमा थिए । हामी चार जना चाहिँ पाखामा यार्सागुम्बा सङ्कलन गर्दै थियाैँ ।

आवाज आउनेबित्तिकै जहाज दुर्घटना भयो भन्ने लाग्यो । केहीबेरपछि जहाज हराएको हल्ला पनि फैलियो । त्यसपछि हामी त्यहाँ भएका सबै मिलेर वरपर खोज्यौँ । तर पानी र बादलले गर्दा केही देखिएन । बेलुकी अबेरसम्म खोज्दा पनि नभेटेपछि गोठमा फर्किएर सुत्यौँ।

याे पनि पढ्नुहाेस् ।

दुर्घटनाग्रस्त जहाज भेटेका यार्सागुम्बा सङ्कलक घर्ती भन्नुहुन्छ : जीवित कोही भेटिएनन्

जहाज दुर्घटनास्थलमा उद्धार टोली पुग्यो

हराइरहेको जहाज दुर्घटनाग्रस्त अवस्थामा भेटियो

अनि आज बिहान ५ बजे चिया पिउनेबित्तिकै हामी खोज्न भनेर निस्कियौँ । सुरुमा तीन जना गयौँ । डम्म बादल लागेकाले नजिककै ठाउँ पनि देखिने अवस्था थिएन । लगभग एक घन्टा हिँडेपछि तेलको गन्ध आयो । साथीहरु अलि माथि थिए । म चाहिँ गन्ध आएको ठाउँको नजिक थिएँ । त्यसपछि मैले साथीहरुलाई बोलाएँ । यता तेलको गन्ध आएको छ भनेपछि साथीहरु पनि आए ।

गन्ध आएको ठाउँतिर जाँदा पाखाको ढिस्कोमा जहाज टुक्राटुक्रा अवस्थामा देखियो । कोही जीवित छन् कि भनेर वरपर हेर्यौँ । तर त्यस्तो भेटिएन । अनि मैले तल मेरो भिनाजु यामप्रसाद बुढाथोकीलाई खबर गरेँ। त्यसपछि मलाई असई साबले फोन गर्नुभयो । अनि उहाँलाई दुर्घटनाग्रस्त जहाजको फोटो पठाएँ । 

(आइतवारदेखि हराइरहेको तारा एअरको जहाज पहिलोपटक देखेका घर्तीसँग टेलिफोनमा गरिएको कुराकानीमा आधारित)