साउदीमा कार दुई चिरा हुँदा सिट बेल्टले बचाएको महेन्द्रको जीवन

 कात्तिक ८, २०७५ बिहीबार १६:३१:२५ | मोहन पौडेल

काठमाडौं – साउदीमा घर बनाउने मिक्सरको अपरेटर महेन्द्रले कुनै दिन ४८ घण्टासम्म काम गर्नुपथ्र्यो । तर त्यो दिन कतै काम थिएन । आराम गरेर बसिरहेको बेला म्यानेजरले आफ्नो साथी लिएर आउनु भनेर कार लिएर पठाए । कार चलाउन सक्ने भएकाले महेन्द्र म्यानेजरका साथी लिन जानुभयो । 

म्यानेजरका साथी लिएर फर्किएका महेन्द्र र उहाँका साथी खाना खाएर कारमा बस्नुभएको थियो । त्यति नै बेला एक जना पाकिस्तानीले चलाएको मिक्सरले कारलाई ठक्कर दियो । महेन्द्र बसेको कार दुई चिरा भयो । अर्को सिटमा बसेका साथीको शरीरको कुनै पनि भाग सग्लो रहेन । तर महेन्द्रको ज्यान जोगियो ।

गाडी चिरा पर्दा पनि सिट बेल्ट लगाएकाले मलाई त्यही बेल्टले उछिट्टिनबाट जोगाएछ’ अहिले नवलपरासीको घरमा आराम गरिरहेका महेन्द्रले भन्नुभयो । टाउकोसहित शरीरका धेरै ठाउँमा चोट लागेकाले महेन्द्र बेहोस हुनुभयो । आफूलाई लागेको चोट महेन्द्रले २१ दिनपछि मात्रै थाहा पाउनुभयो । कारण, त्यतिञ्जेल उहाँको होश नै आएन । 

सही खबर पाउन परिवारलाई लाग्यो २१ दिन  

छोरी जन्मिएपछि साउदी पुगेका महेन्द्र श्रीमती गंगालाई दिनहुँजसो फोन गरिरहनुहुन्थ्यो । त्यो दिन पनि उहाँले मलाई फोन गर्नुभएको थियो गंगालाई । गंगा त्योबेला गाउँमा बिहे भएकाले त्यहीँ जानुभएको थियो ।

श्रीमती आवाज नसुनिने ठाउँमा भएको बुझेपछि महेन्द्रले पछि फोन गर्ने भन्दै राख्नुभयो । गंगा श्रीमानको फोनको पर्खाइमा हुनुहुन्थ्यो । भोलिपल्ट पनि फोन आएन । गंगाले एक दिन त विदेशको काम गराइले फोन गर्न मिलेन होला भनेर चित्त बुझाउनुभयो । 

‘पहिला पनि कहिलेकाहीँ श्रीमानले एक दुई दिन फोन गर्नुहुन्न्थ्यो अनि किन नगरेको भन्दा  मोबाइल भुइँमा खसेर अफ भएछ भनेर जवाफ दिनुहुन्थ्यो । त्यस्तै केही भयो होला भनेर मन बुझाएँ ।’ गंगा भन्नुहुन्छ । 

तर अर्को दिन फोन नआएपछि डराएकी गंगाले फेसबुकको म्यासेनजरमा पो म्यासेज आएको छ कि भनेर त्यहाँ पनि हेर्नुभयो । तर म्यानेन्जरा कुनै म्यासेज थिएन । दुई दिन फोन नआएपछि गंगा श्रीमानसँगै विदेश गएर फर्किएका छिमेकीकोमा पुग्नुभयो ।

उनले खबर थाहा पाएको जसरी गंगालाई सम्झाएर जसरी फोन गर्ला नि त भन्न थाले । श्रीमानको खबर नपाएर आत्तिएकी गंगालाई उनको कुराले झन् पेट पोल्न थाल्यो । धेरैबेर बसेर कर गरेपछि छिमेकीले चिनेको म्यानेजरलाई फोन गरिदिए । 

म्यानेजरले सामान्य बान्ता भएर अस्पताल लगिएको छ भनेर सुनाए । भरे कुरा गराइदिने भन्दै गंगाको नम्बर लिए । निकै समय पर्खिएपछि फोन त आयो । तर गंगाले बोल्न पाउनुभएन । अस्पतालमा बोल्न नमिल्ने भन्दै म्यानेजरले महेन्द्रले तिमीलाई सोधिरहेको छ अनि नआत्तिनु केही भएको छैन भनेर भने । 

सामान्य बान्ता मात्रै भएको भनिएका श्रीमानसँग बोल्न नपाएपछि गंगा झन् आत्तिनुभयो । त्यसैले उहाँले साउदीमै रहेका महेन्द्रका भिनाजुलाई अवस्था बुझ्न अनुरोध गर्नुभयो । भिनाजुलाई चाहिँ कम्पनीले महेन्द्र दुर्घटनामा परेको, अवस्था सामान्य रहेको भन्दै ढाँट्यो ।

सुरुमा सामान्य बान्ता भएको बताएको कम्पनीले दुर्घटना भएको भनेपछि गंगाको मनमा धेरैथरी आशंका उब्जियोे । उहाँले दमाममा रहेका साथीका श्रीमानलाई बुझ्न भन्नुभयो । पाँच दिनमा बल्ल दुर्घटनामा भएको खबर गंगाले थाहा पाउनुभयो । त्यतिबेला श्रीमान महेन्द्र कोमामा हुनुहुन्थ्यो । कोमामा पुगेको थाहा पाउन चाहिँ गंगालाई २१ दिन लाग्यो । 

डाक्टरले महेन्द्रको होश आउन ६ महिना लाग्ने बताएका थिए, तर छिटै  होश आयो । होश त आयो, तर महेन्द्रले बेहोशीमा जस्तै कुरा गर्न थाल्नुभयो । ‘त्यतिबेला बेहोशीमै बोलेको रहेछु । म अहिले नेपालमै छु, नेपालमा मेरो १० वटा प्लेन छन् भनेर भनेको रहेछु । त्यतिबेलाको भिडियो अहिले पनि छ ।’ त्यतिबेलाका कुरा सम्झिएर महेन्द्र थोरै मुस्कुराउनुभयो । 

विगत सम्झेर मुस्कुराउँदा अनुहार उज्यालो भए पनि महेन्द्रको सम्झिने शक्ति भने धमिलो बनाइदिएको थियो त्यो दुर्घटनाले । टाउकोमा चोट लागेकाले धेरै कुरा बिर्सिनुभएको थियो । मान्छे चिने पनि आफूले पहिला के गर्थें अनि के कारणले गर्दा दुर्घटना भयो महेन्द्रले सम्झिन सक्नुहुन्नथ्यो । दाँतमा मात्रै होइन दाहिने पाखुरामा पनि स्टिल राखिएको थियो । 

हलचल गर्न नसक्ने महेन्द्रलाई अस्पतालले एक महिना २१ दिन उपचार गरेपछि अवस्था सुधार भएको भन्दै डिस्चार्ज गरिदियो । अस्पतालबाट फर्किएका महेन्द्रलाई कम्पनीले कुनै वास्ता गरेन । काम गरेर पाउन बाँकी रहेको झण्डै ५ लाख रुपैयाँ दिने कुरा पनि निकालेन ।

कम्पनीले घर पठाइदिने छाँट नदेखेपछि महेन्द्रले बरु ५ लाख रुपैयाँ चाहिँदैन, घर पठाइदेउ भन्नुभयो । तर कुनै प्रक्रिया नगरिदिएपछि उहाँ घरबाटै झण्डै डेढ लाख रुपैयाँ मगाएर फर्किनुभयो । 

हेभी गाडीको लाइसन्स भएका महेन्द्रसँग लाइट गाडी अथवा कारको लाइसन्स थिएन । त्यसले पनि घर फर्काउने बेला समस्या भएको थियो । तर सबै खर्च गरेरै भए पनि महेन्द्रलाई घर फर्कायो परिवारले । घर फर्किंदा परिवार, छिमेकी चिन्नुहुन्थ्यो तर आफूले गरेका काम अनि आर्थिक कारोबार चाहिँ बिर्सिनुभएको थियो ।

विदेश नपठाएको भए पनि हुने रहेछ

दुर्घटनामा परेर अशक्त भएर फर्किएका श्रीमानलाई अहिले देख्दा गंगालाई विदेश नपठाएको भए हुने रहेछ भन्ने लाग्छ । ३२ वर्षका महेन्द्र पौडेलको ६ जना परिवार  । बुवा, दुई जना आमा, श्रीमती अनि छोरी ।

त्यही परिवारको भविष्यका लागि महेन्द्रले विदेशमा आठ वर्ष बिताउनुभयो । साउदी जानुअघि कतार जानुभएको थियो । २०६४ पुसमा उहाँ कतार जानुभएको थियो । सेक्युरिटीसँगै ड्राइभिङको काममा गएका महेन्द्र चार वर्षसम्म पनि १२ सय रियाल तलबमा एक रियाल नबढेपछि घर फर्किनुभयो ।

कतारबाट फर्किएर बिहे गर्नुभयो, अनि त्यसको तीन वर्षपछि उहाँ साउदी पुग्नुभएको हो । महेन्द्रलाई गाडी कुदाउन आउँथ्यो । कम्प्युटरमा डिप्लोमा गरेकाले कम्प्युटरको ज्ञान पनि थियो महेन्द्रसँग । त्यसैले उहाँलाई घर बनाउन प्रयोग गरिने सिमेण्टको मसला बनाउने मिक्सर अपरेटरको काम दियो कम्पनीले ।

कतारको कमाइले एउटा घर बनाएका महेन्द्रले साउदीबाट ल्याएको पैसाले अर्को घर बनाउनुभयो । तर सकुशल घर फर्किन पाउनुभएन । अरुकै कारणले उहाँ दुर्घटनामा पर्नुभयो । 

बीमा नपाउँदाको पीडा 

बिदामा घर आएर साउदी फर्किने बेला महेन्द्रको बीमाको म्याद ७ महिना २२ दिन बाँकी थियो । श्रम गर्न पुगेका महेन्द्रलाई श्रम कार्यालयका कर्मचारीले पहिलाकै म्यान बाँकी रहेको भन्दै फर्काइदिए । त्यही कारणले दुर्घटनामा परेर फर्किंदा पनि महेन्द्रले बीमा बापतको रकम पाउनुभएन ।  

महेन्द्रको अहिलेको दैनिकी 

पहिले जे काम गर्न पनि अघि सर्ने महेन्द्रको अहिलेको दैनिकी फेरिएको छ । दिन बिराएर गर्नुपर्ने थेरापी र श्रीमतीले गर्ने स्याहारमै समय बित्छ । उहाँ थेरापी गर्न एक दिन बिराएर चितवनको सिएमसी अस्पताल पुग्नुहुन्छ ।

यो उपचारले उहाँको अवस्था सुध्रिँदै गएको छ । ‘उताबाट फर्किंदा त हात सुक्न थालिसकेको थियो तर डाक्टरको सल्लाहमा थेरापी गर्न थालेपछि हात जोगियो’ महेन्द्रले भन्नुभयो ।  

उहाँको कुममा स्टिल हालिएको छ । त्यसैले थेरापी गरेर चलाइएन भने हात चलाउन समस्या हुन्छ । एक्लै हिँड्दा चक्कर लाग्ने भएकाले नुहाउन पनि श्रीमतीले सघाउनुपर्छ। 

रगत जमेकाले टाउकोमा साना प्वाल पारेर जमेको रगत निकालिएको कुरा महेन्द्रले अहिले मात्रै चाल पाउनुभयो । उहाँका खुट्टामा पनि असर परेको छ । तर चलाउन हातमा जस्तो समस्या हुँदैन । 

कमाएको पैसा घर बनाउँदा सक्कियो । परिवारले अहिले ऋण लिएर उहाँको उपचार गरिरहेको छ । महेन्द्रलाई ल्याउँदा र उपचार गर्दा झण्डै २ लाख ५० हजार रुपैयाँ खर्च भइसकेको छ । 

अन्तिम अपडेट: कात्तिक ३०, २०८१

उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।

मोहन पौडेल

मोहन पौडेलसँग भुटानी तथा तिब्बती शरणार्थीका विषयमा लामो समय रिर्पोटिंग गरेको अनुभव छ । उहाँ वैदेशिक रोजगारका विभिन्न पाटामा पनि कलम चलाउनु हुन्छ ।    

तपाईको प्रतिक्रिया

समाचार

लोकप्रिय

१

गुल्मीको धुर्काेटमा एउटै परिवारले चार सय मुरी धान फलायो

२

जहाजमा उड्ने पैसा नहुँदा विश्वकप क्रिकेट खेल्न नेत्रहीन टोली रेलबाटै पाकिस्तान प्रस्थान

३

रुस–युक्रेन युद्ध झनै खराब अवस्थामा, रुसले आणविक हतियार प्रयोग गर्ने चिन्ता बढ्यो

४

पुटिनद्वारा नयाँ आणविक सिद्धान्तमा हस्ताक्षर, युक्रेनलाई ल्यान्ड माइन दिन बाइडेन सहमत

विचार

उज्यालो टी भी

वैदेशिक रोजगारीमा जादा सुरक्षित हुने तरिका

मनोपरामर्शले बदलेको जीवन कथा

विदेशबाट श्रीमान् फर्काउने साहस बटुलेका वित्तीय कक्षा सहभागीका कथा

मेरो कथा मेरो भोगाई