काठमाण्डाै - यति एयरको विमान दुर्घटना हुनुअघि काठमाण्डौ आउनको लागि म पोखरा विमानस्थलमा थिएँ । फोटो पनि खिच्दै थिएँ । यत्तिकैमा विमान हल्लिँदै आयो । विमान अलि आउट अफ ट्रयाक गए जस्तो लागिरहेको थियो । हल्लिएको हो वा यस्तै हुने हो भन्ने मलाई थाहा भएन ।

मेरो सामान्य विश्लेषणमा विमान ९० डिग्रीको सीधा कोणमा आउनु पथ्र्यो जस्तो लाग्छ । तर, त्यसो नभएर विमान पुरानो विमानस्थल तिर गयो । विमान गएतिर घना बस्ती थियो । अहिले यसो हेर्दा मलाई बस्ती जोगाउन पुरानो विमानस्थलतिर गए जस्तो लाग्छ । त्यही क्रममा सेतीको खाेँचमा खसे जस्तो लाग्छ । म फोटो खिच्दै थिएँ । मैले दाइलाई त्यो विमान आउट अफ ट्रयाक गएको होइन भनेर भनेँ ।

विमान अलि परै देखिएको थियो । विमान उता लागे लगत्तै धुवाँको मुस्लो छुट्यो । दमकलसहित एक्कासी उद्धार टोली त्यतातिर गयो । उद्धार टोली दुर्घटनास्थल जान कत्ति पनि समय लागेन । तीन/चार मिनेटमै गयो होला । मेरो लागि यो नयाँ डिरेक्शन भएको हुनाले कताबाट विमान आएको थियो भनेर भन्न सक्दिनँ ।

विमानस्थलमा मानिसहरु आफन्तलाई कुरिरहेका थिए । एक जना बुढा बा  पनि कुरिरहनु भएको थियो । दुर्घटनाको खबर सुन्नेबित्तिकै उहाँ बेहोस हुनुभयो, मैले पानी हालेर होशमा ल्याएँ । अनि चउरमा राखेर मैले के भयो भनेर सोधेँ । उहाँले मेरो छोरा, बुहारी, नाति, नातिना आउँदैछन् भन्दै हुनुहुन्थ्यो ।

दुर्घटना भयो भनेर उद्धार टोली गएपछि उहाँ बेहोस हुनु भएको थियो । यहाँ बसिरहेका मान्छेहरु धेरैको मुहार त्यसपछि डरले निलोकालो भएको थियो । लगत्तै अन्य सबै उडानहरु रद्द भयो । र, अरु यात्रुहरु पनि यत्तिकै बसिरहनु भएको छ ।

(विमान दुर्घटनाको प्रत्यक्षदर्शी इन्द्रलक्ष्मी घिमिरेसँगको कुराकानीमा आधारित ।)