११ वटा एयरलाइन्सले हवाई भाडादरको विवरण बुझाए
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
मजदुरका भाषण गर्नेहरु हराए, तातो भात बाँड्नेहरु खुलामञ्चमै छन्
काठमाण्डाै - कोही भोको बस्नु पर्दैन भन्दै खुलामञ्चमा नारा लगाउनेहरु कोही सत्तापक्षमा छन्, कोही प्रतिपक्षमा ।
नारा र भाषण सुनेर उत्साहित हुँदै ताली बजाउनेहरु त्यही खुलामञ्चमा एक छाक भातको आशामा कुरिरहेका छन् । गाँस, बास र कपासको निम्ती भन्दै चर्काचर्का नारा र भाषणले गुञ्जने काठमाण्डौको खुलामञ्च, नयाँ बानेश्वर लगायतका ठाउँ अहिले एक छाक भात खाने थलोको रुपमा परिणत भएको छ ।
मञ्चमा न्यानो सोफामा बसेर रोजीरोटीको ग्यारेन्टी गर्नेहरु कता हराए पत्तो छैन । यी ठाउँहरुमा तातो भात खानका लागि दिनहुँ सयौं मजदुर निराश हुँदै लामबद्ध हुने गरेका छन् । लामो समय दुई पेट खानाका लागि पसिना बगाएका उनीहरुलाई कोरोनाका कारण गरिखाने बाटो गुमेपछि यही सहरमा अहिले पेट भर्न कठिन भएको छ । तर केही परोपकारी मन भएकाहरुले भने भाषणले भन्दा पनि भातले पेट भरिन्छ भन्दै खाना खुवाउँदै आएका छन् ।
भोकाहरुको पेट पर्दै जुजुकाजी महर्जन
यस्तै परोपकारी मध्येका एक हुनुहुन्छ, काठमाण्डौ स्वयम्भूका जुुजुकाजी महर्जन । हिजोआज महर्जनको दैनिकी काठमाण्डौको विभिन्न ठाउँहरुमा भोका मानिसको पेट भर्दैमा बित्छ । उहाँले क्षेत्रपाटी, ठमेल, बसन्तपुर र टेकुमा खाना खुवाउँदै आउनुभएको छ । उहाँले लकडाउनको दोस्रो दिनदेखि खाना खुवाउँदै आउनुभएको हो ।
दैनिक ज्याला मजदुरी गर्ने, लकडाउनका कारण रोजगारी गुमेका मानिसहरु प्राथमिकतामा पर्ने गरेका छन् । पछिल्लो समय भने काठमाण्डौमा घर भएका तर आम्दानी नभएकालेसमेत खाना खाने गरेका छन् । सरकारले निषेधाज्ञा गरेपछि काठमाण्डौमा घर भएका तर आयआर्जन गुमेकाहरु पनि खानाका लागि आउने गरेका हुन् ।
जुजुकाजीले लकडाउन नहुँदा पनि उहाँले असहाय र गरिब बालबालिकालाई सहयोग गर्दै आउनुभएको थियो । पहिलेदेखि नै स्कुलहरुमा गरिब असहाय विद्यार्थीहरुलाई उहाँले सहयोग गर्दै आउनुभएको थियो । लकडाउन भएको केही दिनपछि दैनिक ज्यालादारी गरेर गुजारा चलाउने एउटा परिवार खानाका लागि समस्या भएको भन्दै सानेपादेखि उहाँको घरसम्म आएको देखेर उहाँमा दयाको भावना पलायो । यस्तो समस्यामा परेका अरु पनि हुन सक्छन् भन्ने सोचले सहयोग गर्न थालेको उहाँ बताउनुहुन्छ ।
त्यसपछि उहाँले आफ्ना साथीहरुसँग सल्लाह गर्नुभयो र १८/२० जना मिलेर स्वयंसेवी रुपमा खाना बनाएर खुवाउने काम गर्नुभयो । अहिले दैनिक रुपमा ३ सय जनालाई खाना खुवाउने गर्नुभएको छ । डल्लुमा उहाँहरुको साथीभाइ मिलेर ३ सय जनालाई दैनिक खाना तयार पार्नुहुन्छ ।
बिहानको खाना खाने समय १०/११ बजेतिर विभिन्न ठाउँमा पुगेर खाना वितरण गर्दै आउनुभएको छ । बाँकी साढे तीन सय जनालाई भने उहाँहरुले विभिन्न संस्थाको सहयोग लिनुहुन्छ । विभिन्न संस्थाहरुसँग दाल, चामल सहयोग मागेर पकाएर विभिन्न व्यक्तिहरुलाई सहयोग गर्दै आउनुभएको छ ।
उहाँले स्वयंसेवकहरुका घर वा स्कुलका क्यान्टिनहरुमा खाना पकाउने गर्नुभएको छ । अहिले अरुले पनि सहयोग गर्छन् । कतिपयले आफैँ पकाएर पनि दिन्छन् भने कतिपयले अण्डा, चामल र दाल सहयोग गर्छन् । अहिले उहाँको समूहमा २० जना जतिले स्वयंसेवी रुपमा काम गर्छन् ।
निषेधाज्ञा खुले पनि ज्यालामजदुरी गरेर खानेलाई अझै समस्या हुने भएकाले केही दिन सहयोग गर्ने उहाँ बताउनुहुन्छ । भन्नुहुन्छ ‘कतिपय रिक्सामा, कतिपय सडक पेटीमै सुतेका हुन्छन् । त्यस्ता व्यक्तिलाई सहयोग नगरी मनले नै मान्दैन ।’
मान्छे भोको बस्न नपरोस् भन्ने आफ्नो चाहाना भएको उहाँ बताउहुनन्छ। सबैमा सहयोगी भावना भएमा र एक जनाले अर्को एक जना गरिब तथा दुःखीलाई सहयोग गरेमा कोही पनि भोकै बस्न नपर्ने उहाँको भनाइ छ ।
मनको समेत उपचार गर्ने डाक्टर मनिषा केसी
बाहिरी घाउमा मलम मात्रै होइन, मनको घाउ समेत सिलाउने अर्की परोपकारी हुनुहुन्छ डाक्टर मनिषा केसी । केसी किस्ट अस्पताल काठमाण्डौमा कार्यरत हुनुहुन्छ । उहाँको काम अहिले किस्ट अस्पतालमा बिरामीको उपचार गर्नेमा मात्रै सीमित छैन, कोरोनाको कारण समस्यामा परेकाहरुलाई सहयोग गर्नमा पनि उहाँ त्यत्तिकै सक्रिय हुनुहुन्छ ।
अस्पतालको नियमित काम मिलाएरै उहाँ दुःखी, असहाय, खान नपाएका र दैनिक ज्याला मजदुरी गरेर खानेहरुलाई खाना खुवाउने काममा लाग्नुहुन्छ । सुरुमा उहाँले फ्राइ राइस, सादा खाना लगायतका खानेकुरा प्याकेट बनाएर रिक्सा चालक, ट्याम्पु चालक तथा सडकमा एकदमै भोका भएकाहरुलाई बाँडेर सहयोग गर्नुभयो । भन्नुहुन्छ ‘खानाको अभावमा के कस्तो समस्या हुन सक्छ भन्ने कुरा डाक्टर भएकाले मैले बुझेको छु । त्यही भएर पनि सामाजिक सेवा गर्दा सन्तुष्टि मिल्छ ।’
अस्पतालमा एक दिन चौबीस घण्टा काम गरेपछि केही दिन छुट्टी हुन्छ । त्यही समय मिलाएर उहाँ खाना बनाउने बाँड्ने, त्यति पनि नसके दाल, चामल सहयोग गर्नुहुन्छ । उहाँलाई उहाँको समूहमा रहेका अरु साथीहरुले पनि सहयोग गर्छन् ।
उहाँले साथीहरुको सहयोगमा स्कुल, क्षेत्रपाटी, ठमेल लगायतका ठाउँमा खाना वितरण गर्ने गर्नुभएको छ । उहाँका साथीहरुको सहयोगमा दैनिक ३, ४ सय जनाले खाना खाने गरेका छन् । सडकमा मात्र होइन, समस्या भएका परिवारलाई घरमै पनि खाना पुर्याउँदै आउनुभएको छ ।
‘म त आँखामा नै भोक देख्छु’ भन्नुहुन्छ ‘एक पेट खानाका लागि टाढाटाढादेखि आउनुपर्ने उहाँहरुको पनि बाध्यता नै हो ।’ भोको एक जनाको पेट भरिँदा पनि आफूलाई खुसी मिल्ने उहाँ बताउनुहुन्छ । कोरोनाको डर मानेर घरमै बस्दा मान्छे खान नपाएर ज्यान गुमाउन सक्छन् भन्ने उहाँलाई लाग्यो । त्यही भएर परिवार पनि कन्भिन्स गर्नुभयो । खाना बाँड्दा पनि उहाँहरुले सामाजिक दुरी कायम गर्ने, सुरक्षा सावधानीका उपाय अपनाउने गर्नुभएको छ । उहाँले मास्क नभएकाहरुलाई मास्क पनि वितरण गर्दै आउनुभएको छ ।
दैनिक ७ सयलाई खाना खुवाउने अंशु
काठमाण्डौ बानेश्वरका अंशु यादव पनि अहिले खाना खुवाउने काममा सक्रिय हुनुहुन्छ । उहाँ र उहाँको समूह मिलेर अहिले रत्नपार्कमा दैनिक ७ सय जनालाई खाना खुवाउँछ । सुरुमा उहाँले काठमाण्डौको पशुपतिबाट खाना वितरणको काम सुरु गर्नुभयो ।
त्यसपछि रत्नपार्क, नयाँ बानेश्वर, नयाँ बसपार्क, कलंकी र जडीबुटी लगायतका ठाउँमा खुवाउनुहुन्थ्यो । अहिले भने रत्नपार्कमा मात्र खुवाउने गर्नुभएको छ । दैनिक रुपमा ६ सयदेखि ७ सय जनालाई खाना खुवाउने गर्नुभएको छ । उहाँको पनि आफ्नै साथीहरुको सहयोग छ ।
साथीहरुले स्वयंसेवकको रुपमा सहयोग गर्दै आएका छन् । देशका विभिन्न ठाउँ र विदेशबाट पनि सहयोग मिलेको उहाँले बताउनुभयो ।अंशुको समूहमा २५ जना छन् । अहिले उहाँको आफ्नै टोल, छिमेकी मिलेर खुवाउन थाल्नुभएको छ ।
लकडाउन सुरु भएपछि एक्लै ५ देखि १० जनालाई उहाँले खाना खुवाउनुभयो । त्यसपछि बिस्तारै बढाउँदै लैजानु भएको हो । अप्ठ्यारोमा भएकालाई चामल दिनुभयो । केहीलाई राहत पनि दिएको तर कसैको ग्याँस, मरमसला केही पनि नभएकाले उहाँले फेरि आफैँले पकाएर खुवाउन थाल्नुभएको हो ।
अंशु बिहान ७ बजेदेखि रातिसम्म यही काममा लाग्नुहुन्छ । भाँडा सफा गर्न मात्रै उहाँहरुलाई डेढदेखि २ घण्टा लाग्छ । बाहिरको मानिसलाई ल्याउन परेको पनि छैन । टोल छिमेकीले नै सहयोग गर्दै आएका छन् । ज्याला मजदुरी गर्ने, अस्पतालमा कुरुवा बस्ने र आयआर्जन गुमाएकाहरुले निःशुल्क खान पाउँछन् ।
जुजुकाजी, मनिषा र अंशुजस्तै अरु केही व्यक्ति तथा संघसंस्थाहरु यसैगरी भोकाहरुको पेट भर्ने अभियानमा जुटेका छन् । हजारौंको भिडमा आश्वासन मात्रै दिने उधारो जिब्रोहरुभन्दा केही सय मानिसहरुको भोक मेटाउने यी हातहरु साँच्चै नै महान छन् ।
उज्यालोका खबर फेसबुक, इन्स्टाग्राम, एक्स ट्वीटर र यूट्युबमा हेर्न तथा उज्यालो रेडियो नेटवर्क ९० मेगाहर्जसँगै देशभरका विभिन्न एफएम रेडियोहरुबाट पनि सुन्न सकिन्छ । उज्यालोमा प्रकाशित तथा प्रसारित सामग्री यस संस्थाको स्वतन्त्र, निष्पक्ष र तथ्यमा आधारित सम्पादकीय नीतिबाट निर्देशित छन् र गल्ती नहोस भन्नेमा सचेतता अपनाएर तयार पारिएका छन् । प्रकाशन र प्रसारण भएका सामग्रीको विषयमा तपाईको गुनासो, प्रतिकृया र सुझावलाई हार्दिक स्वागत गर्दै गल्ती भएको पाईएमा तत्काल सच्याइने जानकारी गराईन्छ । उज्यालोबाट प्रकाशन तथा प्रसारण हुने सामग्रीको प्रतिलिपि अधिकार यस संस्थामा निहीत रहेकोले संस्थाको अनुमति विना समाचारको नक्कल उतार्ने, पुनरुत्पादन, प्रशारण वा फोटोकपी गर्न पाइदैन । कसैले त्यसो गरेमा कानूनी कार्वाही हुन सक्नेछ ।
जानुका दुवाडी
जानुका दुवाडी उज्यालाेमा कार्यरत हुनुहुन्छ। 
1 Comments
समाचार
-
-
पहाडी भेगका केही ठाउँमा हल्का वर्षाको सम्भावना
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
तीन वर्षपछि ‘बी’ डिभिजन लिग माघमा हुँदै
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
युद्ध अपराधको आरोपमा इजरायलका प्रधानमन्त्री, पूर्व रक्षामन्त्री र...
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
सार्वभौम साख मूल्याङ्कनमा नेपालको सन्तोषजनक नतिजा, दक्षिण एशिय...
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
खोला किनारको २० मिटर मापदण्डको फैसलामा सर्वोच्चले पुनरावलोकन...
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
विश्व विजेता किक बक्सर ‘हिमचितुवा’ घिमिरे नेपालमा सम्मानित
मंसिर ७, २०८१ शुक्रबार
-
चितवनमा धान उत्पादन घट्यो
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
अर्घाखाँचीको सन्धिखर्क नगरपालिका र मातहतका कार्यालयमा हट्यो ढड्...
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
अलैंचीको मूल्य उच्च विन्दूमा, ४० किलाेकाे एक लाख सात हजार रु...
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
पहिलो चौमासिकमा राजस्व सङ्कलन बढ्यो
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
दैलेखको दुल्लूमा बोक्सीको आरोपमा एक जनाको हत्या
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
काठमाण्डौ उपत्यकामा ३ जना मृत भेटिए
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
-
जलवायु वित्तको आकार नबढे नेपाललगायत अतिकम विकसित देशको लक्ष्...
मंसिर ६, २०८१ बिहिबार
विचार
-
अमेरिकामा डोनाल्ड ट्रम्प राष्ट्रपति भएर नेपालसँगको सम्बन्धमा खास...
कात्तिक २४, २०८१ शनिबार
-
जलवायु परिवर्तनप्रति सचेत छठ पर्वको वैज्ञानिक र पर्यावरणीय महत्त्व
कात्तिक २१, २०८१ बुधबार
-
डेङ्गी सङ्क्रमणको उच्च जोखिम कात्तिक मसान्तसम्म
कात्तिक २१, २०८१ बुधबार
मेरो कथा मेरो भोगाई
-
युवाहरुलाई कृषि पेशामा लाग्न प्रेरित गरौँ
भदौ १९, २०८१ बुधबार
-
श्रमको लगानी स्वदेशमै गर्नुपर्छ
बैशाख १८, २०८१ मंगलबार
-
आधुनिक खेती गर्न सकेमा युवा जनशक्ति देशमै परिचालन गर्न सकिन्छ
चैत १६, २०८० शुक्रबार
राजेन्द्र भारी
Sept. 19, 2020, 4:49 p.m.अति सह्रानीय काम गर्नुभएकाेमा हार्दिक धन्यवाद । वहांहरूकाे माेवाइल नं पाउन पाए केही सहयाेग मैले पनि गर्नेे थिएं ।